Moris Farhi, „Młodzi Turcy”, recenzja
„Młodzi Turcy” (wyd. Noir sur Blanc) są pierwszą powieścią Farhiego wydaną w języku polskim. Składa się na nią trzynaście historii opowiadanych przez dwunastu chłopców i jedną dziewczynę mieszkających w Stambule w latach trzydziestych i czterdziestych ubiegłego wieku. Sporo tych opowieści rozgrywa się w czasie II wojny światowej, która w Turcji przebiegała inaczej niż np. w Polsce – na pewno łagodniej, choć jak pokazuje historia Bilâla, nastolatka, który przedarł się do Grecji, by ratować żydowską rodzinę, przybierała także tragiczny wymiar.